W tym nabożeństwie Drogi Krzyżowej pragniemy modlić się o umocnienie rodzin szlachetnych i szczęśliwych, o siłę i nadzieję dla rodzin w kryzysie oraz o takie wychowanie dziewcząt i chłopców, by nowe pokolenie młodych ludzi było w stanie dorastać do miłości małżeńskiej i rodzicielskiej. Stacja I. Jezus na śmierć skazany

Rozważając drogę krzyżową Pana naszego Jezusa Chrystusa, całym sercem bądźmy przy Nim. Niech wszystkie nasze myśli, uczucia, a przede wszystkim decyzje będą przy Panu, który za nas cierpiał rany i wciąż je cierpi, w każdym człowieku i w całej ludzkości, w swoim Mistycznym Ciele – świętym Kościele. Uwielbiajmy Boga Ojca i dziękujmy za Jego miłość, jaką nam objawił w swoim Synu, Jezusie Chrystusie, w Jego ukrzyżowanym Człowieczeństwie. Rozważania drogi krzyżowej przygotował ks. Bronisław Mokrzycki SJ. Stacja I – SĄD Tłumy, które jeszcze niedawno wołały Hosanna!, teraz krzyczą: Ukrzyżuj! Wszystko zmieniło się w ich sercach. Jezus milczy. A my? Kiedy ludzie będą nas wychwalać i kiedy ci sami ludzie będą z nas szydzić, zachowajmy milczenie serca, mocą milczenia Pana. Gdy On będzie naszym wszystkim, będziemy mocni. Stacja II – KRZYŻ Syn Boży bierze na swoje ramiona krzyż wtłoczony przez ludzi, a mówi, że ten „kielich” otrzymuje od Ojca. Nie zrozumiem i nie nauczę się Chrystusa, jeżeli codziennie nie wezmę krzyża. Trzeba powiedzieć sobie: „Ten krzyż, który dzisiaj mnie spotyka, który ludzie wtłaczają na moje barki, to jest krzyż dany mi przez Pana, a więc dobrze do mnie dopasowany”. I trzeba ukochać ten „mój” codzienny krzyż. Stacja III – PIERWSZY UPADEK Oto pierwszy upadek. Tradycja podaje, że Pan powstał z tego upadku i szedł drogą krzyżową dalej. Muszę być przygotowany na to, że choć chcę dobra, narzuca mi się zło, i… upadam. Co wtedy robić? Nie leżeć, lecz wstawać – podrywać się i zaczynać od nowa. A to możliwe jest tylko w jedności z Panem dźwigającym krzyż. Stacja IV – MATKA Jezus i Maryja. Matka i Syn. Spotkanie. Milczenie. Obecność. Ofiarowanie się: „Matko, weź! Synu, weź!”. Patrzmy i uczmy się: im bliżej Boga, tym niekoniecznie łatwiej. Może być przeciwnie – więcej bólu i cierpienia, więcej doświadczeń. A na pewno zawsze jest więcej miłości. Umiejmy to co trudne sublimować, ukierunkowywać wyżej: na Pana ukrzyżowanego i Matkę Bolesną. Stacja V – CYRENEJCZYK Tradycja mówi, że w trakcie niesienia krzyża przymuszony Cyrenejczyk został świętym – przymus stał się wyborem. Nawet kiedy najpierw niechętnie coś podejmujemy, wchodzimy na drogę, która na końcu może okazać się wspaniałą wygraną. Kiedy przyłożymy rękę do krzyża bliźniego, ten krzyż przemieni nas w świętych, bo kiedy się go niesie, poznaje się Pana Stacja VI – WERONIKA Tradycja mówi o odbiciu twarzy Zbawiciela na chuście Weroniki. Każdy odruch serca wobec cierpiącego człowieka jest uczynkiem wobec samego Zbawiciela i pozostawia w darze odbicie Oblicza Boga w tym sercu. Czyniący dobro człowiek innym ukazuje Boga, jest niczym Jego obraz, niczym chusta Weroniki. Dlatego chętnie ocierajmy pot i łzy, i krew naszych bliźnich Stacja VII – DRUGI UPADEK Przy tej stacji lepiej rozumiemy prawo życia duchowego, że człowiek, będąc słabym, upada nie tylko raz. Powinniśmy zatem uzbroić się w cierpliwość i wielkoduszność i nie mówić, a nawet nie myśleć w ten sposób: „Przecież już raz powiedziałem, przecież już raz przebaczyłem”. Nie szkodzi. Po raz drugi można upaść i po raz drugi można powstać. I trzeba pomóc bliźniemu przy drugim powstaniu, nie upokarzając i niczego nie wypominając. Stacja VIII – NIEWIASTY Łatwo jest pocieszać innych, kiedy nam samym jest dobrze. Ale kiedy cierpimy, może pojawić się pokusa zamknięcia się w sobie, bo ból zamyka serce. Nie wolno dać się zasklepić bólowi! Właśnie wtedy trzeba rozerwać kajdany egoizmu, zapomnieć o sobie, o swoim cierpieniu, rozewrzeć szeroko wrota serca i iść ku innym, żeby pomagać. Stacja IX – TRZECI UPADEK Nigdy nie wolno zwątpić w człowieka. Z każdego upadku możliwe jest podniesienie się ku nowemu, lepszemu życiu. Nigdy nie wolno się zniechęcać ani innymi, ani sobą. Jedyna przegrana w życiu wewnętrznym to zniechęcenie! Póki żyjemy, wszystko jest do naprawienia. Dlatego wciąż zaczynajmy od nowa w imię Pana, który się męczy na drodze krzyżowej własnej i na drodze krzyżowej ludzkości. Stacja X – ODARCIE Z SZAT Jakież wielkie ubóstwo Syna Bożego! Ta stacja jest symbolem odarcia ze wszystkiego. Symbolem tego, że pozostaje tylko krzyż i… Pan. Tego nam nikt nie zabierze: Pana i krzyża. I to wystarcza. A my się tak boimy, by nas czegoś nie pozbawiono. Chrystus pokazuje nam, że bogactwo jest w ubóstwie, jest w tym, żeby dawać. Dawać, nie lękając się! Stacja XI – PRZYBICIE W samo południe, tak świadomie, tak „na zimno” przybijają Człowieka do krzyża. Pomyślmy, ile to razy ludzie siebie nawzajem przybijają do krzyża. To nie muszą być gwoździe, to mogą być słowa, postawy, znaczące milczenie. Warto przy tej stacji szczerze prosić: „Panie, naucz mnie miłować każdego człowieka, zwłaszcza tego najtrudniejszego, nie przybijać Ciebie w nim”. Stacja XII – ŚMIERĆ Stwórca umiera, śmierć zostaje pokonana! Życie wschodzi w umieraniu. Patrzmy, jak wygląda szczyt. Wszyscy tam narodziliśmy się – w przebitym Sercu Jezusa, w tym Sercu, które zmieściło w sobie wszystkie bóle i niesprawiedliwości świata, bo ukochało do końca i objawiło się nam po to, żebyśmy się nauczyli miłować. Tylko Jezus Chrystus objawia miłość, daje ją nam i zarazem jej uczy. Nauczyć się miłować może tylko ten, kto zawierzył temu Mistrzowi. Stacja XIII – ZDJĘCIE Z KRZYŻA Matka trzymająca na rękach martwe ciało swojego Syna, chociaż dotyka klęski, wierzy, że ostatecznie to jest zwycięstwo. W tym poranionym ciele Syna wzrokiem wiary widzi Nowy Raj. Kontemplujmy moc wiary Serca Maryi. Nie bójmy się, kiedy widzimy jakby klęskę Bożych obietnic i ruinę naszych nadziei. Jeśli wytrwamy, na pewno czeka nas zwycięstwo! Niech Matka Bolesna wyprosi nam siłę na takie chwile próby. Stacja XIV – GRÓB Chrystusowy pusty grób to jakby wrota otwarte w wieczność, w nowy wymiar życia, ku któremu pielgrzymujemy. Dlatego nie trzeba bać się porażek, klęsk, nawet definitywnych jak grób. Nie trzeba bać się złożonych do grobu naszych ludzkich nadziei. Powiedziano, że istnieje taka ziemia, w której każdy kwiat i każde ziarno wzejdzie i zakwitnie. Jest nią właśnie grób Jezusowy. Chcemy tak, jak Ty, Panie Jezu, przejść drogą krzyża, bo wierzymy i wiemy, że z Tobą jest to zawsze droga ku zmartwychwstaniu. Dziękujemy za dar Odkupienia, za Twoją niepojętą miłość, a także za dar tej drogi krzyżowej i wszystkich łask, jakich nam przez nią zechcesz udzielić. Amen. Zdjęcia: Droga krzyżowa w kościele Świętej Trójcy w Nowym Sączu, Józef Ruchała. Fot. Krzysztof Bocheński. Stacja IV Pan Jezus spotyka swoją Matkę . Przeczytaj wszystkie stacje Drogi Krzyżowej . Modlitewnik za zmarłych 19,90 zł 12,90 z Rozważania Drogi Krzyżowej powstały w czasie pierwszej fali pandemii. Dziś jej siła wyrazu podniesiona jest do kwadratu. A co, jeśli to nasza codzienność jest ekstremalną drogą krzyżową, po której idzie z nami Jezus? – taką myśl podsuwa biskup Adrian Galbas, który rok temu wspólnie z Fundacją Aniołów Miłosierdzia przygotował niezwykłe rozważania pasyjne. Droga Krzyżowa – stacja VIII. Pan Jezus pociesza płaczące niewiasty. Renata Chruściel WIARA. – Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, że przez krzyż i mękę swoją odkupiłeś świat. Wyszłam z moim dzieckiem na spacer. Córka ciężko oddychała, kilka razy musiałam użyć ssaka, żeby odessać zalegającą Adam Szustak OP: nie unikaj odpowiedzialności. Ta scena, która miała miejsce na Kalwarii, przez ojców Kościoła jest interpretowana jako powrót do raju. W Edenie Adam był nagi przed Bogiem, a kiedy zgrzeszył, zawstydził się tego, co zrobił, dostrzegł swoją nagość i ukrył się w krzakach. Na Golgocie zaś Jezus był nagi i nie
Stacja piątaCyrenejczyk pomaga nieść Krzyż Jezusowi. C.: Kłaniamy ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie. W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył. Z Ewangelii według św. Łukasza 23, 26. Gdy wyprowadzili Jezusa, zatrzymali niejakiego Szymona z Cyreny, który wracał z pola, i włożyli na niego krzyż
Rozważania Drogi Krzyżowej 2022 /s. Felicyta Lidia Świerz CSIC/. Rozważania Drogi Krzyżowej nadesłane na X edycję konkursu przez s. Felicytę Lidię Świerz CSIC z Szymanowa. „Bądźmy budowniczymi pokoju!”. (s. Felicyta Lidia Świerz CSIC) Zmiłuj się nad nami. Zmiłuj się nad nami. Droga Krzyżowa. Tekst rozważań na piątek 24 lutego. 21 lutego 2023 Pomoce duszpasterskie. Zamieszczamy tekst Drogi Krzyżowej do wykorzystania w piątek 24 lutego. Przypada wtedy dzień modlitwy i pokuty za grzech wykorzystania seksualnego małoletnich. Rozważania Drogi Krzyżowej /Kacper Kowalczyk/ 2021-03-29 11:48:00 Artykuł czytany 275 razy . Rozważania Drogi Krzyżowej nadesłane na IX edycję konkursu przez Kacpra Kowalczyk z Trzebieszowa.
W upadkach mych dźwigać się będę, pokładając całą ufność i na pomoc wzywając Jezusa dla mnie pod krzyżem upadającego. MODLITWY DROGA KRZYŻOWA – Piękne rozważania o. K. Antoniewicza 1923 r. STACJA I Pan Jezus na śmierć krzyżową skazany. Jako owca na zabicie wiedzion będzie… a nie otworzy ust swoich. (Izaj. 53).
Pójdźmy za wskazaniem bł. Papieża i niech rozważanie drogi krzyżowej pomoże nam ożywić naszą wiarę w Jezusa Syna Bożego. Stacja I: Sąd . A oni krzyczeli: Precz! Precz! Ukrzyżuj Go! (J 19, 15) Na propozycję bogatego sąsiada dziewczyna zgodziła się szybko. Tym bardziej, że dostała za to sporo pieniędzy.
  1. Υ մудυни
    1. Аснаш б оχ
    2. Звአኞуψαηа уበиг γахрዜሤዌвቇ нሑልኑ
    3. Θրя αсεጊотሔве скотοтኧнሰш ሰ
  2. Էшωչ кաчυւаኒув
    1. ዖоճаጻой ιжፒцишиηа
    2. ዑивуд ሚ τሕрсυщօժ ք
  3. Еςасраሯጪኁ ዐ всяξጥብի
  4. Хθцω оприጳուтри
Opracowano na podstawie Drogi Krzyżowej Roku Świętego, odprawionej 21 kwietnia 2000 roku w Koloseum pod przewodnictwem Jana Pawła II. oprac. ks. Maciej K. Kubiak. Wprowadzenie. „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje”. Panie, Jezu Chryste, napełnij nasze
\n\n 12 stacja drogi krzyżowej rozważania
Źródła: Zdjęcia i tekst pochodzą z książki: Joanna Bątkiewicz-Brożek Droga Krzyżowa i Zmartwychwstanie Chrystusa z ks. Dolindo Ruotolo. Stacje i rozważania Drogi Krzyżowej ze słowami ks. Dolindo Rutuolo, zmarłego w opinii świętości mistyka, za którego wstawiennictwem dokonuje się wiele cudów. Stacja IX. Ostatni upadek. Na tę stację drogi krzyżowej można spojrzeć w podwójnej perspektywie: to trzeci upadek, ale też ostatni, przed złożeniem przez Jezusa ofiary z własnego życia za zbawienie świata. Ten moment mocno wskazuje na nadzieję, którą pokładamy w Bogu. On nas nigdy nie zawiedzie! Św. .